Βγάζω στο μπαλκόνι το τελευταίο Beaujolais Nouveau που είχα κρατήσει από το Νοε. 20. Ένα Malbec Χιλιανό πενταετίας και για κλείσιμο ένα Ξινόμαυρο βαρύ για να συμπληρώσει όλα τα κενά που μου άφησε τούτος εδώ ο χρόνος. Διάβαζα στα social από ένα καθηγητή μου «Είναι η πρώτη φορά που ευχόμαστε να φύγει ένας χρόνος πάρα να μας έρθει ένας νέος». «Τι βλάκας», είπα γρήγορα μέσα μου, καθώς προσπέρασα την όμορφη εικόνα μιας φίλης μου με το βρέφος μερικών μηνών στην αγκαλιά της. Scroll down ακόμη πιο κάτω και διαβάζω για την γνωστή που απόψε δεν θα γιορτάσει γιατί θρηνεί, έχει μοιρολόγια να στάξει για ένα πατέρα που όλοι θαύμαζαν. Χτυπήθηκε από αυτό το νέο πράμα που οι πολλοί το θεωρούν αστείο. Δύσκολη χρονιά για τους πολλούς, καλή για λίγους. Σίγουρα αξιομνημόνευτη για όλους. Πέρα από την οδύνη του θανάτου που βίωσαν κάποιοι και θα συνεχίσουν να βιώνουν από το κακό. Ωστόσο:
Μάθαμε. Από το να κάνουμε ψωμί και «..κέκι μωρη..» μέχρι να χρησιμοποιούμε web banking, zoom και teams.
Προσαρμοστήκαμε. Με την απόσταση τα βρήκαμε μια χαρά, αρχίσαμε το περπάτημα, γίναμε λίγο πιο fit.
Επικοινωνήσαμε. Περάσαμε ποιοτικό χρόνο, βλέποντας τον άλλον ή την άλλη στην οθόνη. Είπαμε πράγματα που πιστεύαμε. Μέχρι πρότινος την οθόνη την είχες για το Netflix. Νισάφι πια τι σκατά άλλο να δεις.
Κλάψαμε.
Γίναμε καλύτεροι; Μέχρι και εμβόλιο βγάλαμε σε ένα χρόνο περίπου.
Κλάψαμε. Είτε γιατί χάσαμε. Είτε γιατί γίναμε πιο ευαίσθητοι με τον πόνο του άλλου. Ίσως και να γίναμε λίγο καλύτεροι.
Η Νταίζη ξυπνάει και θέλει να βγει έξω να σουλατσάρει, ίσα που άνοιξα την πόρτα για να βγει και βλέπω το χρόνο να μου γελάει και να μου ζωγραφίζει επιβλητικά στην δύση του τι σημαίνει συναίσθημα. Ό,τι και να κάνεις, όπου και να πας, να μη σταματάς να κινείσαι, να μην σταματάς. Κίνηση σημαίνει ζωή. Νεκρός θα είσαι στάσιμος. Η κίνηση σημαίνει ότι πάμε κάπου, θα πας κάπου. Όπου και να ναι ας καλωσορίσουμε το αύριο και ας μην είναι νέο. Ας είναι το γνώριμο το ίδιο τραπέζι, τα ίδια τα άτομα. Αύριο ίσως να μην είναι, εσύ να μην είσαι. Ας είναι. Ας είμαστε στα ίδια, ας προσπαθούμε να κοιτάμε μπροστά.
