Ένα ευφρόσυνο συμβάν έφερε δυο φίλους μας κοντά και γίναν ένα. Οικογένεια. Χαρά διπλή για μας, για τα παιδιά, αλλά και γιατί βρήκαμε ευκαιρία να κατέβουμε στην καλοκαιρινή Ελλάδα. Μιάμιση μέρα είναι αρκετή για να πάρεις δόση: θάλασσα, αρμύρα και καβοντορίτικο αέρα, κάτι να σου θυμίζει από που είσαι. Σε μια ώρα και πατήσαμε νησί, ουτε τσεκ ιν δεν προφτάσαμε, και κάναμε την πρώτη κάθαρση στα Ξύλα, όπως την πρώτη φορά.
Ένα βιβλίο σχεδόν έφυγε χωρίς να το καταλάβει, ο ζεστός υγρός αέρας με άρωμα Ποσειδωνίας την έκαναν να ταξιδέψει. Η παραλία άδεια.
Το βράδυ μας βρήκε να ανηφορίζουμε για τα χωριά, εκεί που είναι οι λίγοι, βρεθήκαμε σε σπίτι πέτρινο που ετοίμαζε η γιαγιά πράγματα με τα χέρια της. Υπάρχουν ακόμη, και ας μη τα πολύ λέμε, ας μην τα διατυμπανίζουμε. Θα τα μάθουν οι πολλοί και θα γίνουν τρεντ-μαστ και μετα θα τα χάσουμε.
Πήρα ένα βελανίδι κοντά για να μου κάνει συντροφιά. Υπόσχεση για να το μυρίζεις και να σου ανοίγει η καρδιά. Φαΐ που σε πιάνει για το χειμώνα, όχι για εδώ. Εδώ είναι το καλοκαίρι, μόνο λίγες μέρες κρύο και πάλι ζέστη.
Υλικά
500 γρ. Χυλοπίτες τζιώτικες με Βελανίδι
2 σκελίδες σκόρδο για το τσιγάρισμα του λαδιού
50 γρ. βούτυρο για το γυάλισμα
200 γρ. σκληρό τυρί (Πεκορίνο, Παρμεζάνα, Βερμίου)
Ελαιόλαδο έξτρα παρθένο βιολογικό
Λίγο ξερό θυμάρι
Μια κουταλιά ταχίνι βιολογικό για το άρωμα του λαδιού
Μερικές σταγόνες λάδι τρούφας στο τελείωμα κάθε πιάτου
Αλάτι
Πιπέρι
Εκτέλεση
Βράσε τις χυλοπίτες για τέσσερα λεπτά (η συσκευασία αναγράφει πέντε). Κράτα μία κούπα από το νερό που έβρασες τις χυλοπίτες για το τελικό ανακάτεμα. Αρωμάτισε το ελαιόλαδο με το σκόρδο και το θυμάρι, όταν το κατεβάσεις από τη φωτιά βάλε το ταχίνι. Πρόσθεσε τα ζεστά μακαρόνια με όλα τα υλικά και βάλε το νερό από τον βρασμό (σχεδόν η μισή κούπα αρκεί). Καλό χειμώνα.
😉