Με το που επιστρέψαμε και αφού είχαμε χάσει την κάψα του καλοκαιριού, τι μας έμεινε; να δούμε – βγούμε με φίλους που μας έλειψαν. Πριν καν πατήσουμε το πόδι μας, η καλή μου είχε ήδη κανονίσει να πάμε ίσως στο πιο trend – hot μαγαζί του περσινού χειμώνα. FY19.
Φτάνουμε παράκεντρο και μια ευχάριστη συστάδα πρασίνου έσπαγε το urban grey της άσχημης ωραίας Αθήνας μας.
Ξεκινήσαμε με ένα αδιάφορο cocktail που σίγουρα δεν δικαιολογούσε το δωδεκάευρο, δεν με πείραξε η τιμή του απλά δεν νομίζω πως ταίριαζε. Αν ήθελα funky ατμόσφαιρα και ποτάρες θα πήγαινα Κλειτίου λίγο πιο πάνω προς το σύνταγμα. Εκεί που είκοσι χρόνια πριν ήταν τα λίγα μαγαζιά που μας μάζευαν.
Πατάτα με τρούφα και αυγά. Τα λοιπά πρόσθετα δεν τα έβαλα και ζήτησα από το σερβιτόρο να τα αφαιρέσει απο την παραγγελία μου. Δεν μπορώ πλέον να ανέχομαι το μπούκωμα του κάθε μάγειρα. Ωραίο πιάτο, απλό και νόστιμο. Αλμυρό αλλά τίμιο.
Φάβα μου. Όχι κάτι ιδιαίτερο, τι δεν μ’ άρεσε? Δεν ήταν αέρινη, του έλειπε η ελαφρότητα, αν την περνούσε από σιφον ίσως και να την έσωνε.
Τραχανάς μου. Αποτύχαμε, προσπαθήσαμε αλλά δεν. Το επιστρέψαμε πίσω. Κάτι δεν πήγε σωστά εδώ, είχες τρύπα στο αλάτι?
Χτένια μου. Ίσως το καλύτερο πιάτο τους. Σωστά ψημένα, σωστό αλάτι και πολύ ωραία λαχανικά. Τα φουντούκια ήταν περιττά και ανούσια ούτε καν ψημένα, δεν κατάλαβα τι έκαναν.
Γλυκό μου. Καλή προσπάθεια, τίποτα το αξιοσημείωτο. Το τουιλ ωραίο, αρωματικό. Η κρέμα σωστή, όχι πολύ γλυκιά, το κουλι 😊 ξινό.
Όταν επιστρέψω, σίγουρα θα ξαναπάω να του δώσω μια ακόμη ευκαιρία. Ίσως να μετριαστεί και να μην είναι τόσο πληθωρικό. Γεια σου κοντέ ευχαριστώ για την παρέα.
@ Feedέλ Urban Gastronomy, Κτενά 1, Αθήνα